Om twee metalen onderdelen met elkaar te verbinden zijn er verschillende verbindingstechnieken beschikbaar. Welke verbindingstechniek het beste past, hangt af van de eisen die er aan de verbinding gesteld worden. Voor sommige verbindingen moeten al voorbereidingen worden getroffen bij het maken van de technische tekening. Bedenk dus van tevoren goed welke verbindingstechniek u wilt gebruiken voor het verbinden van metalen onderdelen.
In de meeste organisaties wordt er automatisch voor lassen gekozen als twee metalen onderdelen moeten worden verbonden. Dit is echter niet altijd de meest optimale verbindingstechniek. Bijvoorbeeld, omdat de warmte in de laszone ervoor kan zorgen dat het materiaal structureel wordt vervormd en optisch verandert. Daarnaast is de lascapaciteit in de meeste organisaties schaars en nieuw personeel is niet zomaar te vinden. Daarnaast is het opleiden van lassers kostbaar en tijdrovend, omdat lassen veel specialistische kennis en vaardigheden vereist. Door van tevoren goed na te denken over metaalverbindingen is het mogelijk om de productiviteit en het rendement van uw productie te verhogen. Hierdoor verlaagt u de productiekosten. Houd dus al bij het maken van de technische tekening rekening met uw gekozen verbindingstechniek, zodat er later op laskosten en capaciteit wordt bespaard. Zo zorgt u door slim te engineeren voor kortere doorlooptijden en krijgt u meer opdrachten de deur uit met dezelfde beschikbare lascapaciteit.
Er zijn verschillende verbindingstechnieken welke grofweg te verdelen zijn tussen chemische verbindingen, thermische verbindingen en mechanische verbindingen. Een bekende en veelgebruikte chemische verbinding is lijmen. De meest bekende thermische verbinding is lassen. Mechanische verbindingen zijn bijvoorbeeld verbindingen door middel van bouten en moeren. Deze verbindingen vormen een goed (en goedkoper) alternatief voor lassen.
Bij mechanische verbindingen betreft het meestal een permanente verbinding tussen twee of meerdere werkstukken via vervorming van minstens een van de werkstukken. Ook kan een mechanische verbinding worden gevormd door de toevoeging van een additioneel hulpwerkstuk. Er bestaan dus mechanische verbindingen met en zonder verbindingsmiddel.
Bij mechanische verbindingen worden verbindingen gemaakt door bijvoorbeeld schroeven, bouten en moeren. Bij het kiezen voor deze verbinding, moet hiermee rekening worden gehouden bij het maken van de technische tekening. Denk aan bijvoorbeeld de juiste gaten op de juiste plaatsen in te tekenen in uw ontwerp. 247TailorSteel kan geen schroefdraad verwerken in de metalen die we bewerken.
Rivetten, popnagels of blindklinknagels zijn verbindingsmiddelen die twee metalen onderdelen met elkaar verbinden. Dit gebeurt door middel van een rivettang, een pneumatisch plaatsingstoestel of een plaatsingstoestel aangedreven door een accu. De bindklinknagel wordt in het gereedschap geplaatst en in het boorgat gestoken. De nagel wordt aangetrokken waardoor de te verbinden delen tegen elkaar worden getrokken. De nagel breekt in de verbinding af, zodat de nagel de verbinding verankert. Bij rivetten is het belangrijk dat de gaten zijn ingetekend in beide metalen onderdelen die met elkaar worden verbonden. Houd er dus bij het tekenen al rekening mee dat u wilt verbinden door middel van rivetten. Er zijn veel verschillende soorten poprivetten of blindklinknagels beschikbaar in diverse materialen waaronder staal, RVS en aluminium. Deze verbindingstechniek heeft diverse voordelen:
Het gebruik van blindklinkmoeren is een interessant alternatief voor het zelf tappen van schroefdraad. Deze inserts worden op dezelfde manier geplaatst als een rivet of popnagel en bevatten al de schroefdraad. U tekent een rond of zeskantig gat dat door de lasermachines gesneden wordt. Een zeskant heeft hierbij de voorkeur, omdat dit doordraaien tegengaat. Deze inserts worden in grote hoeveelheden industrieel geproduceerd waardoor deze qua maatvoering altijd juist zijn. Tegenwoordig zijn er verschillende soorten beschikbaar, waaronder soorten met een zeer dunne kraagdikte.
Mechanisch verbinden zonder verbindingsmiddel gebeurt door twee metalen onderdelen samen te vervormen. Er zijn verschillende technieken waarmee dit wordt gedaan, waarvan clinchen de belangrijkste is.
Clinchen
Clinchen is ook wel bekend als drukvoegen. Dit is een verbindingstechniek die vaak wordt gebruikt als alternatief voor puntlassen. Bij clinchen worden twee metalen onderdelen samen vervormd, zodat ze na de vervorming als het ware 'in elkaar grijpen'. Zo ontstaat een mechanische connectie tussen de twee metalen onderdelen. Clinchen heeft een aantal voordelen:
Door clinchen te gebruiken als alternatief voor (punt-)lassen, wordt er schaarse lascapaciteit bespaard. Bedenk bij de werkvoorbereiding dus goed of lasverbindingen altijd nodig zijn voor het verbinden van metalen onderdelen. Door bij het tekenen van metalen onderdelen al over metaalverbinding na te denken, wordt kostbare tijd uitgespaard.
Nog meer proceswinst: Magnelis
Slim engineeren in combinatie met een slimme keuze voor plaatmateriaal zorgt voor nog meer proceswinst. Het plaatmateriaal Magnelis is met name geschikt voor mechanisch verbinden. In dit materiaal tekent u gemakkelijk de gaten in het plaatmateriaal waar de rivetten of popnagels moeten komen. Magnelis heeft als eigenschap dat het zichzelf herstelt op de snijranden, waardoor coaten of nabewerken niet noodzakelijk is. Hiermee is dit materiaal bij uitstek geschikt voor het maken van gaten die nodig zijn voor de rivetten en popnagels.
Mechanische verbindingstechnieken als clinchen en rivetten vereisen voorbereiding bij het tekenen en bij het bestellen in Sophia®. Het is belangrijk om op de juiste plaatsen in het metalen onderdeel gaten aan te brengen. De online tool Sophia® herkent de getekende gaten zolang deze voldoen aan de aanleverspecificaties. Belangrijk hierbij om in het bijzonder rekening te houden met de richtlijnen voor de diameter van gaten en richtlijnen voor de gaten in de buigzone.